Öfke, sevgi, hoşlanma, korku gibi temel duygularımızdan biridir. “Bireyin bir engellenme durumuyla karşı karşıya kalması, herhangi bir saldırıya maruz kalması, incinmesi, yoksun bırakılması ya da tehdit algılaması” gibi durumlarda hissettiği bir duygudur. Bireye ya da nesneye yönelik olarak ortaya konulan tepkilerle kendini gösterir. Bu tepkilerin ortaya konuluş biçimi genellikle olumsuz olduğu için de öfke duygusu olumsuz bir duygu olarak, hatta çok tehlikeli olabilecek bir duygusal durum olarak tanımlanır. Öfke çok sık (hemen hemen her gün), çok şiddetli olarak hissediliyorsa, sonucunda uygunsuz davranışlar ortaya çıkıyorsa, okul-iş yaşamı, kişisel ilişkilerde sorunlara yol açıyorsa öfke problem oluşturuyor demektir. Öfkeyle başa çıkmak, öfkenin bastırılması ve saklanmasını değil, tanınmasını gerektirmektedir. Bireyler öfkelerini tanıdıklarında, öfkenin zararlarından kurtulabilir ve onu kendileri için yapıcı bir şekilde ifade edebilirler.
Öfkeyle sağlıklı bir biçimde başa çıkabilmek için kullanılabilecek yollar arasında; Gevşeme, diyafram nefesi, stresle baş etme becerilerinin öğrenilmesi, düşüncelerin değiştirilmesi, problem çözme, iletişim becerilerinin geliştirilmesi, mizahın kullanılması, çevrenin değiştirilmesi, vb sayılabilir.